“Goedemorgen”, “morge”, “hoi”. En weer flitsen twee mensen langs mij heen richting het trappenhuis. Ik ken ze inmiddels van gezicht, weet waar ze werken, maar tot een gesprek is het nog niet gekomen.
Sinds december werk ik in een bedrijvenverzamelgebouw. Een lelijk woord voor een inspirerende omgeving. Vooral inspirerend omdat je hier veel mensen tegenkomt die bij verschillende bedrijven werken. Maar tijd voor een praatje ontbreekt nog wel eens. Dus hoe kom ik nou te weten wat iedereen doet? En minstens zo belangrijk; hoe laat ik hun weten wat ik doe?
Lastig om in 30 à 60 seconden duidelijk te maken wie je bent, wat je te bieden hebt, wat jouw toegevoegde waarde is en natuurlijk wat je zoekt. Kortom: een sterke elevator pitch is een hele opgave.
Daarnaast zijn we tegenwoordig steeds meer bezig met gezond leven. We willen, al dan niet ingegeven door onze smart-watch, meer bewegen. De trap heeft de voorkeur gekregen boven de lift. Zeker als het om een paar verdiepingen gaat. Beter voor het milieu en beter voor je conditie, maar minder goed voor je sociale contacten. Wie wacht beneden aan de trap tot er voldoende mensen zijn om samen naar boven te lopen? En als je al samen oploopt is het de vraag of jouw conditie goed genoeg is om tijdens het lopen veel te praten.
Minder tijd dus om je verhaal te doen, maar wat kan je wel doen? De brief is vervangen door een mail en deze inmiddels vervangen door een whatsapp. Het moet steeds sneller en daarmee korter. De “elevator pitch” is inmiddels ook (bijna) verleden tijd. We zijn toe aan de “hello yell”. In één korte zin vertellen wat jouw toegevoegde waarde is. Bijvoorbeeld: “Bedrijven kunnen mij een paar uur per maand inhuren voor hun systeembeheer. Ze kunnen daardoor efficiënter werken tegen lagere kosten.”
Handig voor jezelf als iemand op de trap vraagt wat je eigenlijk doet, en ook handig voor jouw relaties als ze jou ergens willen introduceren. Geen lange verhalen, maar direct ‘to the point’.
Dus schrijven, schappen en schaven. Voor het ZZP-platform Stichtse Vecht heb ik hierover een workshop gegeven. Pittige stof. Vooral als je bedenkt dat je begint met 300 à 400 woorden (de lengte van dit artikel), dit terugbrengt tot 100 woorden en dat uiteindelijk terug moet brengen tot ongeveer 20 woorden. Iets om even voor te gaan zitten, of beter, een paar flinke wandelingen aan te wijden.
